به گزارش مشرق، دکتر ایرج خسرونیا، رئیس انجمن متخصصین داخلی در گفتگو با شفا آنلاین گفت: متأسفانه برخورد بدی که برخی از پزشکان با بیماران و همراهانشان دارند موجب شکایت و دلخوری بیماران می شود.
وی افزود: اگر پزشکی کارهای درمانی را به بهترین شکل انجام دهد اما با بیمارانش با خوش رویی و به درستی برخورد نکند به طور قطع نه تنها عملکردش به چشم نخواهد آمد بلکه حتی زیر سوال هم می رود.
رئیس انجمن متخصصین داخلی بیان کرد: این امر هم ناشی از این است که برخی پزشکان از 8 صبح تا 12 شب کار می کنند و وقتی برای صحبت کردن و جواب دادن زیادی به بیماران را ندارند.این در حالی است که بیمار با یک انتظار خاصی وارد مطب می شود. برای نمونه زمانی که افراد از راه های دور برای صحبت با پزشک معالجش می آیند، در صورت حوصله نداشتن و بد اخلاقی پزشک بالتبع نارضایتی ایجاد خواهد شد.
خسرونیا تأکید کرد: همچنین با روی خوش جواب ندادن برخی از پزشکان به افرادی که نزدیکانشان را از دست داده اند نیز موجب شکایت آنها خواهد شد.
وی در خصوص تبعات بر جا مانده تندخویی برخی از پزشکان با بیمارانشان به شفا آنلاین گفت: هر چقدر هم که پزشکی از نظر علم و توانایی بالا باشد اما فاقد اخلاق خوب، به طور قطع زیر سوال خواهد رفت.
وی در این باره هشدار داد: حتی اگر یک پزشک هم بداخلاق باشد جامعه پزشکی زیر سوال خواهد رفت و مردم به دنبال آن به همه پزشکان تهمت بداخلاقی و بد دهانی را می زنند.
معاون سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ درباره حقوق مردم اذعان کرد: زمانی که بیمار از راه دور یا نزدیک به پزشکی مراجعه می کند پزشک باید وقتی را که قرار است در اختیارش بگذارد را به وی اختصاص دهد.
به گفته وی همچنین حق بیمار است تا درباره بیماری و راه درمانش بداند و پزشک معالجش را هم انتخاب کند و در خصوص سوالاتش مربوط به بیماری جواب درست بشنود.
رئیس دادگاه بدوی سازمان نظام پزشکی کشور اظهار کرد: اما حق پزشک این است که وقتی راه و چاهی را به بیمار نشان می دهد بیمار باید خودش انتخاب کند نه این که مرتب برود و برگردد و سوالات تکراری بپرسد. زیرا در این صورت امکان دارد پزشک به دلیل خستگی قادر به پاسخ دهی با لحن خوب نباشد.
وی خاطرنشان کرد: به طور کلی هم پزشک در مقابل بیمار باید پاسخگو باشد هم بیمار باید در برابر پزشک اصول را رعایت کند، بنابراین زمانی که محیط دوستانه باشد تمام مشکلات حل خواهند شد.
خسرونیا در پایان تأکید کرد: انشالله همه پزشکان هر چقدر هم که خسته و ناتوان باشیم هنگام مواجه شدن با بیمار یا همراهانش اخلاق خوبمان را به آنها نشان دهیم نه اخلاق بدمان را.
وی افزود: اگر پزشکی کارهای درمانی را به بهترین شکل انجام دهد اما با بیمارانش با خوش رویی و به درستی برخورد نکند به طور قطع نه تنها عملکردش به چشم نخواهد آمد بلکه حتی زیر سوال هم می رود.
رئیس انجمن متخصصین داخلی بیان کرد: این امر هم ناشی از این است که برخی پزشکان از 8 صبح تا 12 شب کار می کنند و وقتی برای صحبت کردن و جواب دادن زیادی به بیماران را ندارند.این در حالی است که بیمار با یک انتظار خاصی وارد مطب می شود. برای نمونه زمانی که افراد از راه های دور برای صحبت با پزشک معالجش می آیند، در صورت حوصله نداشتن و بد اخلاقی پزشک بالتبع نارضایتی ایجاد خواهد شد.
خسرونیا تأکید کرد: همچنین با روی خوش جواب ندادن برخی از پزشکان به افرادی که نزدیکانشان را از دست داده اند نیز موجب شکایت آنها خواهد شد.
وی در خصوص تبعات بر جا مانده تندخویی برخی از پزشکان با بیمارانشان به شفا آنلاین گفت: هر چقدر هم که پزشکی از نظر علم و توانایی بالا باشد اما فاقد اخلاق خوب، به طور قطع زیر سوال خواهد رفت.
وی در این باره هشدار داد: حتی اگر یک پزشک هم بداخلاق باشد جامعه پزشکی زیر سوال خواهد رفت و مردم به دنبال آن به همه پزشکان تهمت بداخلاقی و بد دهانی را می زنند.
معاون سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ درباره حقوق مردم اذعان کرد: زمانی که بیمار از راه دور یا نزدیک به پزشکی مراجعه می کند پزشک باید وقتی را که قرار است در اختیارش بگذارد را به وی اختصاص دهد.
به گفته وی همچنین حق بیمار است تا درباره بیماری و راه درمانش بداند و پزشک معالجش را هم انتخاب کند و در خصوص سوالاتش مربوط به بیماری جواب درست بشنود.
رئیس دادگاه بدوی سازمان نظام پزشکی کشور اظهار کرد: اما حق پزشک این است که وقتی راه و چاهی را به بیمار نشان می دهد بیمار باید خودش انتخاب کند نه این که مرتب برود و برگردد و سوالات تکراری بپرسد. زیرا در این صورت امکان دارد پزشک به دلیل خستگی قادر به پاسخ دهی با لحن خوب نباشد.
وی خاطرنشان کرد: به طور کلی هم پزشک در مقابل بیمار باید پاسخگو باشد هم بیمار باید در برابر پزشک اصول را رعایت کند، بنابراین زمانی که محیط دوستانه باشد تمام مشکلات حل خواهند شد.
خسرونیا در پایان تأکید کرد: انشالله همه پزشکان هر چقدر هم که خسته و ناتوان باشیم هنگام مواجه شدن با بیمار یا همراهانش اخلاق خوبمان را به آنها نشان دهیم نه اخلاق بدمان را.
